Κυριακή, Σεπτεμβρίου 27, 2009

Ήμουν εκεί και πάλι όταν ξημέρωσε. Η αυγή με βρήκε κάτω από το κατώφλι σου. το φως της μέρας με άγγιξε στη δική σου γειτονιά. Είναι αλήθεια πως βρήκα τον παράδεισο. Σ' ένα ξεχασμένο θεατράκι μπορώ να κάθομαι και να παρακολουθώ τις στιγμές μας να εξελίσσονται.
γεμάτο μπογιές συνθήματα και σκουπίδια, κι όμως έχει τη δύναμη να με κάνει ευτυχισμένο...