B.U.C.

η μερα που κυλα αργα και βασανιστικα και η ματια σου που χανεται στων ουρανων την ατερμονη ληθη. σαν σε νιωσω για μια ακομη φορα παλι κι εγω απο τις σταχτες μου θα γεννηθω. και ως ελευθερος μετα θα ψαξω να βρω τα αισθηματα που δεσμευα τοσο καιρο για σενα. μια αγκαλια κι ενα συγγνωμη για να μπορεσω να ζησω ξανα. κι ο ηχος της φωνης σου τοσο γαληνια μιλαει στην ψυχη μου. αχ αυτη η γαληνη που βασιλευει στα χειλη σου. αιτια κι αφορμη για το δικο μου μπερδεμα... κι εσυ που παντα μου μιλουσες για αξιες και αγαπες, εσυ που παντα εβρισκες τις σωστες λεξεις για να τα περιγραψεις, τωρα σωπαινεις. σωπαινεις κι η καρδια μου σταματα μπροστα στα βηματα σου... ποσο σε πεθυμω...