Δευτέρα, Ιουνίου 29, 2009

16/06/2009

Τώρα που ο χρόνος τρέχει, μη λυπάσαι! Μή φοβάσαι!... Όλα κυλούν όπως θα έπρεπε. Ό,τι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει στραβά. Μα ό,τι μπορείς να αλλάξεις θα το αλλάξεις. Χρόνια μπροστά σου. Στιγμές να κατακτήσεις. Στόχοι να πετύχεις, κι η ευτυχία δεν αργεί.
Σίγουρα θα 'ρθει. Πολύχρωμα φώτα σε περιτριγυρίζουν...

Τυφλά αστέρια, γυμνά μαχαίρια
Ο κόσμος όλος στα δικά σου χέρια
Τρελά σπαθιά, πετάς μακριά
Εικόνες παλιές χαράχτηκαν βαθιά
Κύκλους θαρρείς πως η αγάπη σου κάνει
Το όνειρο φεύγει, ένα σύννεφο πιάνει
Βγάλε φτερά, πήδα ψηλά
Όλα μπορούν να βγουν αληθινά

Η θάλασσα γαλήνια, πόσο μου λείπει. Ποιό καράβι να την ταξιδεύει άραγε; Με μια αγκαλιά θα ηρεμώ. Πάντα μου άγγιζε την ψυχή. Στην άμμο έκρυψα κάποτε τα μυστικά μου. Θησαυρός που δεν βρήκε κανείς. Το κάστρο που έχτισα γύρω τους τα προστατεύει. Πολλές ώρες ξόδεψα για να το χτίσω. Μ' ένα κύμα μπορεί να πέσει. Κι όμως η θάλασσα ποτέ δεν επιτέθηκε. Διαλέγει πάντοτε να πηγαίνει γύρω του. Και έτσι χτίζει γύρω του μια τάφρο που με βοηθά. Σ' ένα νησί είν' όλα αυτά. Ένα νησί όλο δικό μου. Μοναχό αφήνει το στίγμα του στο χάρτη. Ένα νησί όλη μου η ζωή. Μα κανείς δεν ξέρει να κολυμπάει στα βαθιά. Ποιός να το κάνει; Όλοι φοβούνται. Λίγοι προσπάθησαν να το φτάσουν. Λίγες σειρήνες και καναδυό γοργόνες. Ο καθένας παρατούσε την αναζήτηση για δικού του λόγους. Ένα καΐκι μοναχό να φτάσει ονειρεύομαι...

11/06/2009

Όνειρα τρελά, παλιά, μοναχικά κάνουν κύκλους γύρω σου όσο εσύ κοιμάσαι. Η Αθηνά γύρισε εκεί που πάντα ανήκε. Στην πλάνη σκοτεινής νύκτας ήρθε και σε φώναξε. Δυο φορές στο ίδιο βράδυ, σαν μπλε φεγγάρι στον ίδιο μήνα. Βροχερός Ιούνης σου επιφυλλάσει πολλές εκπλήξεις. Αφήνω τους ήχους να με ταξιδεύουν...
--------------------------------------------------------------------------
Θα ήθελα να ζω και για πάντα να κοιμάμαι. Να ζω μέσα στα όνειρά μου. Εκεί έχω τα πάντα. Ό,τι ζητήσω, Ό,τι σκεφτώ. Στα όνειρά μου ζω... Ζω όλα όσα η ζωή δε ν μου χαρίζει. Εκεί είμαι ευτυχισμένος.

02/06/2009

Τελευταίος μήνας, τελευταίες μέρες, τελευταίες στιγμές ζωής μακριά από όλους κι από όλα. Ένα νέο ξεκίνημα τελειώνει. Αναμνήσεις χαράχτηκαν και πάλι. Νέοι φίλοι, νέοι ορίζοντες. Νέο μυαλό για να μπορέσω να συνεχίζω τη ζωή που ζούσα πριν από αυτό το όμορφο διάλειμμα. Μην αναρωτηθείς ποτέ τι έχασες. Αναρωτήσου τι κέρδισες και τι σου μένει. Σχεδίασε το στόχο και στόχευσε προσεκτικά. Μη βιαστείς να πατήσεις τη σκανδάλη. Όταν έρθει η ώρα θα το καταλάβεις. Ήδη το ξέρεις πότε θα έρθει η ώρα. Πάντα το ήξερες...

24/04/2009

Βιέννη- Είναι ώρες που η μοναξιά σε παγιδεύει. Σε πληγώνει. Σε χτυπάει χωρίς έλεος μέχρι να ματώσεις. Φωτογραφίες να σου θυμίζουν αυτά που δεν θα μπορέσεις ποτέ ξανά να αποκτήσεις. Αυτά που νόμιζες πως κάποτε είχες. Μα κάπου αλλού ταξιδεύαν οι ψυχές μας και ο προορισμός δεν ήταν ίδιος. Συγγνώμη.

20/04/2009

Και ξεκινώ και πάλι αυτό το παιχνίδι του μυαλού μου. Τόσο μακριά από όπου ξεκίνησε, τόσο κοντά στην στιγμή που τελείωσε. Προσπαθώντας να καταλάβω τις προκλήσεις που δημιουργούν οι σκέψεις, προσπατηώντας να καταλάβω τι κινεί τον άνθρωπο. Καρδιά και νους φτιάχνουν το δικό τους παραμύθι, όσο η ψυχή προσπαθεί να δραπετεύσει από την φυλακή που το προκάλεσε. Η Βιέννη μια τόσο όμορφη πόλη γεμάτη χαρά σου δίνει την ευκαιρία να φύγεις μακριά από καθετί σου δημιουργεί πόνο. Η μοναξιά μόνος σύντροφος, πιστός, παντοτινός δε λέει να σ' αφήσει. Πληγωμένες εικόνες, αναμνήσεις περνούν μπροστά από τα μάτια σου σαν αστραπές. Ονόματα ηχούν σαν μελωδία στα αυτιά σου. Και συ, στο κάλεσμά τους γονατίζεις κι υποκλίνεσαι. Αρώματα σε γοητεύουν τώρα που μπήκε η Άνοιξη. Μα εσύ μακριά κάθεσαι και απολαμβάνεις. Στοιχεία κι αριθμοί σου εξηγούν το λόγο που βρίσκεσαι εδώ. Κι εσύ δεν λες να καταλάβεις...