20/04/2009

Και ξεκινώ και πάλι αυτό το παιχνίδι του μυαλού μου. Τόσο μακριά από όπου ξεκίνησε, τόσο κοντά στην στιγμή που τελείωσε. Προσπαθώντας να καταλάβω τις προκλήσεις που δημιουργούν οι σκέψεις, προσπατηώντας να καταλάβω τι κινεί τον άνθρωπο. Καρδιά και νους φτιάχνουν το δικό τους παραμύθι, όσο η ψυχή προσπαθεί να δραπετεύσει από την φυλακή που το προκάλεσε. Η Βιέννη μια τόσο όμορφη πόλη γεμάτη χαρά σου δίνει την ευκαιρία να φύγεις μακριά από καθετί σου δημιουργεί πόνο. Η μοναξιά μόνος σύντροφος, πιστός, παντοτινός δε λέει να σ' αφήσει. Πληγωμένες εικόνες, αναμνήσεις περνούν μπροστά από τα μάτια σου σαν αστραπές. Ονόματα ηχούν σαν μελωδία στα αυτιά σου. Και συ, στο κάλεσμά τους γονατίζεις κι υποκλίνεσαι. Αρώματα σε γοητεύουν τώρα που μπήκε η Άνοιξη. Μα εσύ μακριά κάθεσαι και απολαμβάνεις. Στοιχεία κι αριθμοί σου εξηγούν το λόγο που βρίσκεσαι εδώ. Κι εσύ δεν λες να καταλάβεις...